அவளும் நானும்
நான்: ஒரு பிடி சோறு ஊட்ட
நம் பின்னால் எத்தனை தூரம் ஓடியிருப்பாள்…
அவளை விட்டு ஓடி வர எப்படி மனசு வந்திருக்கிறது…
அவள் வாய்மொழிச் சொல்லெல்லாம் பொய்யா?
ஒரு போதும் இல்லை…
அவள் காணாத சுகம்
மகள் காண ஆசைப்பட்டாள்..
அவள்: பாவம் சுகம் எது துக்கம் எதுவென்று
தெரியாமலேயே ஓடிவிட்டாள்…
இன்று சுகமானால் துக்கமானாலும்…
என்னிடம் அவள் மூச்சுகாற்றைக்கூட
வெளிவிட தயங்குகிறாள்…
பயமா?இல்லை பதட்டமா?
அவள் உணர்ந்திருப்பாள்…
அவளுக்கொரு மகள் பிறக்கையில்
என் வலி உணர்ந்திருப்பாள்…
